قاطع ترین کلام با نامردمان1

چون چشم آن حضرت به قبر پیامبر افتاد و ملاحظه نمودکه ابابکر در منبر به جای پدر بزرگوارش نشسته است ناله ای از دل پردرد کشید و ناله ی آن مخدَره را چون اهل مجلس شنیدند و دانستندکه فاطمه (سلام الله علیها) است که با آنان قصد صحبت دارد، بی اختیار صدا به ناله بلند کردند: حضرت قدری مکث کرد تا اینکه صدای گریه ی مردم فرو نشست سپس شروع نمودند به انشاء این خطبه ی شریفه که ما به قدر حاجت از آن بیان می کنیم:

"حمد خداوند راست که ابر رحمت بی منتهای او بر ما ریزش دارد و سپاسگذاری می نمایم از نعمت های او که شامل حال ما گردیده و هرگز نعمت های او به بن بست منتهی نخواهد گردید.

و شهادت می دهم که پدرم بنده و فرستاده خداست و خداوند قبل از تفویض رسالت به او شخص برازنده و منزه از هر عیب و نقص اخلاقی بود و لذا منتخب خواهد بود.

و چون حضرت سبحان اختیار نمود از برای پیغمبر خود خانه ای را که از برای تمام پیغمبران و برگزیدگان از عباد خویش تهیه نموده بود( شما ای مردم آتش فتنه ای را که در سینه یتان نهفته بود ظاهر ساختید) و نفاق اندرونی خویش را بروز دادید و لذا از مرگ پیغمبر چیزی نگذشته بود و جرحه ی سینه ها ازمصیبت آن جناب التیام نیافته بود و طولی از دفن پیغمبر نگذشته بود که اظهار نفاق کردید؟! آیا به غیر از حکم خداوند می خواهید حکمی را اجرا نمایید؟

 بد راهی را انتخاب نموده اید و بد جایی از برای خود تهیه کرده اید. کسی که به غیر از راه دین اسلام راهی را بپاید هرگز از او پذیرفته نخواهد شد و در روز قیامت از زیان کاران خواهد بود.

اولین اقدامی که حضرت زهرا(علیها السلام) انجام داد و سند فدک را آورد و به ابوبکر نشان داد و فرمود: این نوشتۀ پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) برای من و فرزندانم است.

این سند هنگام بخشیدن آن از سوی پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) به فاطمه(علیها السلام) به امر آن حضرت و به دست خط امیرالمؤمنین و به شهادت آن حضرت و ام ایمن تنظیم شده بود و متن آن بعنوان "اعطایی پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به دخترش فاطمه(علیها السلام)" بود.

حضرت خطاب به ابوبکر فرمود: چرا نمایندۀ مرا از فدک اخراج نمودی در حالیکه پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) به امر خداوند آنرا برای من قرار داد. آیا می خواهی زمینی را از من بگیری که پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) از بین غنائمی که مسلمانان در راه آن جنگ نکرده اند به من بخشید؟ آیا پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) نفرمود است: "فرزندان هر کس باید بعد رحلت او مورد توجه باشند"؟

تو خوب می دانی که تنها یادگار پیامبر(صلی الله علیه و آله سلم) برای فرزندانش همین است؟

پس خطاب به ابوبکر فرمود:

چه کسی گفته فاطمه ازمیراث پدر محروم است؟ آن کیست که حصار قانونی ارث را شکسته و آیات قرآن را طبق میل خود تفسیرکرده است من از گفتار این پیر مرد غرق حیرتم، او فکر می کند که خود می تواند میراث ابو قحانه ( پدرش ) را در اختیار گیرد، اما میراث محمد(ص) بر فاطمه حرام است؟!

این قرآن است که بر هر چه مخالف حق است، خط بطلان کشیده است، اکنون آیاتی از قرآن کریم را بر شما می خوانم تا بنگرید که روایت ابوبکر که می گوید" نحن معشر الا نبیاء لا نورث" با قرآن موافق است یا مخالف؟

آنگاه از سوره ی نمل (آیه 15) خواند: "وورث سلیمان داود" که قرآن از میراث خواری سلیمان و میراث گذاری داود سخن می گوید و آیه 5 و 6 از سوره ی مریم که در مورد زکریَا (ع) می فرماید: آن جناب به خداوند عرضه داشت:" پروردگارا به من فرزندی عنایت کن تا از من و اولاد یعقوب ارث ببرد" و در سوره انفال آیه 75 می فرماید " اقارب و ارحام میَت بعضی درارث بردن بر برخی دیگر مقدم اند" و در سوره ی نساء آیه 11 می فرماید: " ارث و سهم پسر را دو برابر دختر بدهید" و در سوره بقره آیه 180 می فرماید :"هر گاه کسی از دنیا رفت ارث او را در ما بین پدر و مادر و منسوبین او بدرستی تقسیم نمایید."

با چنین آیات روشنی که خداوند راجع به ارث می فرماید چطور می گویید من از پدرم ارث و نصیبی ندارم ؟ آیا بین ما رابطه ی پدر و فرزندی وجود ندارد؟ آیا من دختر او نیستم ؟ یا اینکه می خواهید بگویید من با پدرم از یک ملت نیستیم و از این جهت ارث او را به من نمی دهید؟ یا می خواهید بگویید من از دین پدرم بیرون رفته ام و کافر از مسلمان ارث نمی برد؟ یا می خواهید بگویید شما به احکام قرآن از عموم و خصوص آن بهتر از پدرم و پسر عمویم علی(ع) اطلاع دارید؟

منبع: مناظرات علمی بین شیعه و سنی، سید علی حسینی قمی

اسرار فدک، محمدباقر انصاری