loading...
روستای چهلخانه
آخرین ارسال های انجمن
mohammad بازدید : 3 شنبه 17 اسفند 1392 نظرات (0)

 

یاس و کلام خدا 2
 
ج -( فَتَلَقَّى آدَمُ مِنْ رَبِّهِ كَلِماتٍ فَتابَ عَلَيْهِ ... ) . (بقره 37)
 « آنگاه آدم از پروردگارش كلماتى فرا گرفت (وآن کلمات را وسیلة قبولِ توبة خویش قرار داد) و خداوند توبة اورا پذیرفت... » .
درروايتی در تفسير همين آية شريفه فرموده اند : از او به حق محمّد صلی الله علیه و آله و سلم و على و حسن و حسين و فاطمه  درخواست كرد .( بهشت كافى-ترجمه روضه كافى/ 354، در ياد خدا به تنهايى)‏‏

 

ابن عبّاس گويد: از پيامبر خدا  پرسيدم كلماتى كه حضرت آدم ، از پروردگار خود دريافت نمود و بر اثر خواندن آن، خدا توبه‏اش را پذيرفت چه بود؟ فرمودند : از خدا چنين درخواست كرد «بار الها بحق محمّد و علىّ و فاطمه و حسن و حسين» توبه‏ام را قبول فرما، و ايزد متعال توبه او را پذيرفت. ‏
 ( معاني الأخبار-ترجمه محمدى،‏1/ 289/ باب 61 : كلماتى كه آدم از خداى خود فرا گرفت و بر اثر آن توبه آدم را پذيرفت .)
د- ( وَ إِذِ ابْتَلى‏ إِبْراهيمَ رَبُّهُ بِكَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ ... ) . (بقره 124)
« و (ياد كن) آنگاه را كه پروردگار ابراهيم، او را با كلماتى آزمود و آن کلمات را تمام کرد » .
از امام صادق علیه السلامروايت است كه: در پاسخ «مفضل» (يكى از اصحاب خاص) كه پرسيد: ابتلاى ابراهيم به كلمات، چه كلماتى بود؟ فرمودند : كلماتى بود كه آدم  از خدا گرفت و توبه كرد و گفت: خدايا به حق محمد و على و فاطمه و حسن و حسين :قسمت مى‏دهم كه توبه مرا قبول كنى؟ و خدا كه توّاب و رحيم است، پذيرفت .
پرسيدم: اى فرزند پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم معناى «فَأَتَمَّهُنَّ» چيست؟
فرمودند: يعنى: آن كلمات را به اتمام رسانيد كه دوازده نفر امامند كه نه نفر از فرزندان حسين علیه السلاماند...
 (ارشاد القلوب-ترجمه سلگى،‏2/ 358 / فضايل و نعمتهاى خدا بر اهل بيت عليهم السلام ..... )
 
ه – آیة مودّت: (... قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى‏...) . (شوری 23)
« ... بگو: براى اين (رسالت) از شما مزدى نمى‏خواهم مگرمودّت با خویشان نزدیکم ...» .
به اجماعِ فریقین (شیعه وسنّی) وجمیع مسلمین ، این آیه در شان اهل بیتِ عصمت و قداست نازل شده است ، یعنی علی ، فاطمه ، حسن وحسین : (سیر اعلام النّبلاء،11/177 ؛ تاریخ بغداد ، 4/412 و...)
حضرت رضا علیه السلامدربارة این آیه می فرمایند:« حقتعالى مودّت اهل بیت را واجب نفرموده مگر اينكه ميدانست ، ایشان از دين خدا هرگز روی بر نمی تابند و بضلالت و گمراهى باز نمی گردند...»
سپس فرمودند : « كسى كه مودت اهل بیت را داشته باشد و رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم و اهل بيت او را دوست داشته باشد ، رسول را نميرسد كه او را دشمن دارد و كسى كه محبت و مودت اهل بيت را دارا نباشد و اهل بيت آن بزرگوار را دشمن دارد پس بر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم است كه او را دشمن دارد زیرا آن شخص ، ترکِ فریضه ای از واجبات خداوند را نموده است ؛ ... »( عيون أخبار الرضا ع-ترجمه آقا نجفى، ج‏1، ص: 175)
                       
و – آیة اطعام :( وَ يُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى‏ حُبِّهِ مِسْكيناً وَ يَتيماً وَ أَسيرا * إِنَّما نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لا نُريدُ مِنْكُمْ جَزاءً وَ لا شُكُوراً). (انسان ، 8-9)
« آنان در راه دوستی خدا طعام خود را به بينوا و يتيم و اسير مى‏دهند  ومى‏گويند: ما فقط براى رضای خداوند به شما خوراك مى‏دهيم و از شما هیچ پاداش وسپاسى هم نمی طلبیم » .
ازاین آیه هم درمنقبتِ حضرت صدّیقة زهراسلام الله علیها می توان استفاده کرد .این موضوع هم از مسلّماتِ فریقینِ شیعه واهل تسنّن است که یقیناً حضرت صدّیقة زهرا از جمله اشخاصی است که سورة « هل اتی» در شان آنان نازل شده است و هیچکس در این مطلب که این سوره در فضائل اهل بیت است – و حضرت صدّیقهسلام الله علیها نیز یکی از آنان می باشد-هیچگونه اشکالی را عنوان نکرده است .
ما – در اینجا - این داستان را از زبان جارالله زمخشرى که در کتاب خود تفسیر کشاف آوده نقل مى‏کنیم :
 امام حسن وامام حسین بیمار شده بودند پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم با جمعى از یاران از آنها عیادت کردند، ودرخواست کردند که علی برای شفای آنها نذرکنند. على علیه السلامو فاطمه سلام الله علیها و خادمة آنها فضه هم نذرکردند که اگر آنها شفا یابند سه روز روزه بگیرند ؛
 چیزى نگذشت که هر دو شفا یافتند و چون غذائى نداشتند، على علیه السلامسه صاع جو وام گرفت و فاطمه سلام الله علیها یک صاع آن را خمیر کرد و پنج قرص نان به تعداد آنها براى افطار درست کرد، در این هنگام سائلى بر در خانه آمد و گفت، مرا اطعام کنید، آنها مسکین را بر خود مقدم داشتند، غذاى خود را به او دادند و آن شب چیزى جز آب نخوردند، فردا نیز روزه گرفتند و هنگام غروب موقعى که طعام همانند روز سابق براى افطار آماده کرده بودند یتیمى آمد، او را نیز بر خود مقدم شمردند و غذاى خود را به ایشان دادند و در روز سوم اسیرى آمد و همان کار را تکرار کردند .
 هنگام صبح على علیه السلامدست حسنین علیه السلامرا گرفت و خدمت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم آمد هنگامى که پیامبر  آن‏ها را دید در حالى که از شدت گرسنگى مى‏لرزیدند، فرمود: چقدر براى من ناراحت کننده است ‏آنچه در شما مى‏بینم، و با آنها برخاست و به سراغ فاطمه سلام الله علیها رفت در حالى که در محراب عبادت وشدیداً گرسنه بود، در این هنگام جبرئیل نازل شد و گفت: «اى محمد! بگیر این سوره را، خداوند با داشتن چنین اهل بیتى به تو تبریک مى‏گوید، و سپس سوره هل اتى را بر پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم خواند .( تفسیر کشاف، جلد 4، ص670)
سید محمود آلوسى(م/ قرن: سیزدهم)از طریق عطاءاز ابن عباس بتور مفصل این داستان را نقل کرده و می گوید این خبر بین مردم مشهوراست .( روح المعانی فی تفسیرقرآن العظیم، ج‏15، ص174، ‏دارالکتب ،‏ بیروت،1415ق)
 جلال الدین سیوطى(م/ قرن: دهم‏) می گوید این آیه درشأن على بن أبى طالب و فاطمة بنت رسول الله(ص)نازل شده . (درالمنثور فى تفسیر المأثور،کتابخانه آیة ... مرعشى قم،1404 ق)
واز دیگران که این شأن نزول را درباره اهل بیت: ذکرکرده اند ، می توان به :
حکیم ابو عبد الله محمد بن علی ترمذی(م/ 285) در نوادر الاصول، ص 64؛ شهاب الدین ابن عبد ربه(م/ 328) درعقد الفرید،ج3 ص42 ؛ حافظ ابو عبد الله محمد بن فتوح الازدی اندلسی(م/488) درفوائد وبسیاری دیگر، اشاره کرد .
 
ز - (إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمانَةَ عَلَى السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ الْجِبالِ فَأَبَيْنَ أَنْ يَحْمِلْنَها وَ أَشْفَقْنَ مِنْها وَ حَمَلَهَا الْإِنْسانُ إِنَّهُ كانَ ظَلُوماً جَهُولاً ) . (احزاب 72)
 « ما امانت را بر آسمان‏ها و زمين و كوه‏ها عرضه كرديم، از برداشتن آن سر برتافتند و از آن هراسيدند و آدمى آن را برداشت بى‏گمان او ستمكاره‏اى نادان است » .
آیة مذکور نیز از آیاتی است که در اثبات ولایتِ حضرت صدّیقة زهراسلام الله علیها میتوان از آن استفاده کرد .امانتی که پروردگار عالم به آسمانها و زمین و کوهها عرضه کرده است واز آنها خواسته تا آن را بپذیرند ، همان ولایتِ پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم وامیرالمؤمنین وفاطمه وحسنین و ائمة بعد ازآنان می باشد .
 
 حسين بن خالد گويد: از امام رضا علیه السلامپرسيدم كه معنى «امانت» در آية ( إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمانَةَ ... ) چيست؟ فرمودند: مقصود از امانت همان ولايت است كه هر فردى به ناحق آن را به خود نسبت دهد ديگر در زمره مسلمانان نخواهد بود(معاني الأخبار-ترجمه محمدى،‏1 / 261 / باب 43 )
-------------
در پایان ، خواندنِ جملاتی پُرمغز ، از علّامة امینی  ، لازم والبته سودمند ، به نظر میرسد :
« اعتقاد اکثر مردم براین است و معمولاً چنین می پندارند که مناقب و فضائلِ حضرت صدّیقة زهراسلام الله علیها تنها به این جهت می باشد که دختر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بوده است وحال آنکه چنین نیست ؛
این مطلبِ بسیار مهم وگرانبهایی است که شایسته است دربارة آن مفصلاً بحث و گفتگو بعمل آید .
باید معتقد بود که حضرت فاطمه سلام الله علیها صاحبِ "ولایت کبری" است ، یعنی همانطور که باید به ولایت رسول اکرم ، امیرالمؤمنین و حسنین  ایمان داشت ، می بایست به ولایت حضرتِ صدّیقة زهرا  نیزبهمان گونه اعتراف کرد و معتقد بود » .
(فاطمه الزهراء ،ص 45)
ارسال نظر برای این مطلب

کد امنیتی رفرش
درباره ما
Profile Pic
دراین وب سایت دوست داریم برای دوستان ومردمان خونگرم روستای چهلخانه محفلی گرم صمیمی آماد کرد باشیم با تشکر از انتخاب شما
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آرشیو
    آمار سایت
  • کل مطالب : 234
  • کل نظرات : 3
  • افراد آنلاین : 6
  • تعداد اعضا : 21
  • آی پی امروز : 86
  • آی پی دیروز : 65
  • بازدید امروز : 92
  • باردید دیروز : 0
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 92
  • بازدید ماه : 96
  • بازدید سال : 170
  • بازدید کلی : 16,535