. مشکل فاضلاب در روستای چهلخانه 
باغ یاس 3
4-زمین های "وادی القری"
"وادی القری" سرزمینی بین خیبر و شام، که در آن روستاها و قریه های فراوانی بود، در نتیجه به آن وادی القری یا سرزمین قریه ها و روستاها می گفتند.
پس از فتح خیبر، یهودیان وادی القری و دیگر ساکنان آن منطقه با پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) "مصالحه" کردند و تمامی زمین های وادی القری به صورت "فیء"، مخصوص رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) گردید.
این زمین ها به علّت هم جواری با منطقۀ خیبر، همانند دیگر زمین های این منطقه توسّط خلیفه اوّل مصادره شد.
خلیفه دوم نیز با اخراج یهودیان این منطقه، زمین های آن را بین اطرافیانش تقسیم کرد.
چنانچه نوشته اند:(معجم البلدان،ج2،ص67 و فتوح البلدان،ج1،ص39)
زمانی که عمر یهودیان شبه جزیرۀ عربستان را کوچ داد، یهودیان وادی القری را نیز با آنان مجبور به مهاجرت کرد.
5-سرزمین "تیماء".
"تیما" منطقه ای وسیع در مجاورت زمین های "وادی القری"، در مکانی بین خیبر و شام بوده است. یهودیان این منطقه پس از آگاهی از وضعیت دیگر یهودیان، با پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلم) "مصالحه" کردند و در نتیجه، این سرزمین ها به صورت "فیء" در تصرف شخص پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلم) قرار گرفت، چنانچه نوشته اند:
زمانی که به یهودیان تَیماء خبر رسید که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) خیبر، فدک و وادی القری را تصرف کردند، آنان از در مصالحه با پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) وارد شدند...
این زمین ها نیز توسط خلیفه اول مصادره شد و خلیفه دوم با کوچانیدن یهودیان از این مناطق، آن زمین ها را بین برخی از صحابه(!) تقسیم کرد.
6-بازار "مَهزور".
از دیگر اموال رسول خدا(صلی الله علیه و آله وسلم) در مدینه، بازار "مهزور" بوده است.
"مهزور" زمینی وسیع، در ناحیۀ "عالیه"- از مناطق اطراف مدینه-، که یهودیان بنی قُریظه در آن سکنی گزیده بودند و گویا پس از گسترش مدینه در زمان رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)، این قسمت به صورت بازار در آمده بود.
این زمین که بدون جنگ به رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) رسیده بود، مخصوص آن حضرت گردید و پس از ایشان، به صدّیقۀ طاهره (علیه السلام) می رسید که توسط دستگاه حاکم مصادر شد.
در زمان عثمان، وی این زمین ها را به مروان بخشید. .(احکام السلطانیه ،ص170)
7-"فدک"
یکی دیگر از مصادیق "فیء" فدک است که به دلیل اهمیّت اعتقادی- و نه صرفا مالیِ- این پرونده، به صورت خاص در تاریخ اسلام سبب رسوایی غاصبان درآمد.
در زمان رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم)، یهودیان ساکن فدک و مناطق اطراف آن که از شکست پایگاه اصلی خویش در خیبر آگاه شدند، از درِ صلح وارد گشتند و به این صورت، تمامی قریۀ فدک، تحت عنوان "فیء" به رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم" تعلّق گرفت.
پس فدک به طور کامل برای رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلم) بود، چرا که اسب و استری بر آن تاخته نشده بود. .(سیره ابن هشام،ج3،ص368 و تاریخ المدینه المنوره ،ج1،ص194)
پیامبر صلی الله علیه و اله حضرت زهرا علیه اسلام را فرا خواند و فرمودند : خداوند فدک را برای پدرت فتح کرد ،و چون لشکر اسلام انجا را فتح نکرده اند مخصوص من است و تعلقی به مسلمانان ندارد و هر تصمیمی بخواهم درباره ان می گیرم. دستور خداوند نیز بر عطای ان به تو نازل شده هست. از سوی دیگر مهریه مادرت خدیجه بر عهده پدرت مانده است، و پدرت در قبال مهریه مادرت مسئول است ، به دستور خداوند فدک را به تو عطا می کنم. انرا برای خود و فرزندانت بردار و مالک ان باش .
حضرت زهرا علیها السلام عرض کردند: تا شما زنده هستید من نمی خواهم تصرفی در ان داشته باشم. شما بر جان و مال من صاحب اختیار هستید. پیامبر صلی ا لله علیه و اله فرمودند: ترس آن دارم که نااهلان، تصرف نکردن تو در زمان حیاتم را بهانه ای قرار دهند و بعد از من ان را از تو منع کنند. (بحار الا نوار :ج21 ص 22 ،25 ج 29 ص 105 ،110، 115، 118، 121، 195)
منبع:عبور از تاریکی، عدنان درخشان
پیاده روی در اربعین حسینی
عاشورا